Paspoort
Naam: Leo Oosterom
Jaargang: 1963
Geboorteplaats: Arnhem
Gehuwd met: Christien Flier
Ik groeide op in een gezin met bevindelijke wortels, in het destijds weinig kerkelijk betrokken Arnhem. De spanning tussen doorleefd geloof in God en een seculiere maatschappij die niet buiten je omgaat is bij mij blijven horen. Ik heb me altijd seculier én gelovig gevoeld. De belangrijkste les die ik vanuit de bevindelijkheid heb meegenomen is er een van bescheidenheid: het gaat in Gods verhaal wel over jou maar het draait niet om jou. God heeft heel zijn schepping op het oog.
In mijn tienerjaren raakte ik betrokken bij Youth for Christ, een evangelische beweging die vooral binnen de bestaande kerken opereerde. In deze tijd werd geloven voor mij concreter, persoonlijker: wat heeft God met je dagelijkse leven te maken? Het was deze ervaring die me bij geloof en kerk bewaarde en me deed besluiten om theologie te gaan studeren.
Tijdens mijn studie theologie in Utrecht en Seoel hield ik me graag bezig met de uitleg van de Bijbel: hoe worden die oude verhalen van betekenis voor ons hier en nu? Die passie is altijd gebleven. Toch studeerde ik af op een ander gebied: missiologie en oecumenica. Graag wilde ik een periode in mijn leven gaan werken in de wereldkerk.
Zo werd ik samen met mijn vrouw Christien predikant in dienst van de Oost Javaanse Christelijke Kerk (GKJW). De belangrijkste les die ik in deze jaren geleerd heb is er opnieuw een van bescheidenheid: Gods Geest is je altijd vooruit. Zending is niet zozeer het goede nieuws naar de verre ander brengen, maar ontdekken dat God daar allang aan het werk is.
Na terugkeer naar Nederland werd ik gemeentepredikant in achtereenvolgens Den Haag, Helmond, Sleeuwijk en Doorn, in de laatste drie gemeenten als duo-predikant samen met Christien. Daarnaast heb ik vanaf 2013 ook als interimpredikant gewerkt in diverse gemeen-ten in Brabant en Zuid-Holland. In deze tijd werd het mij steeds duidelijker dat het evangelie van dood en opstanding ook voor de kerk als organisatie geldt. Kerkelijke gemeenten met allerlei kunst en vliegwerk overeind houden werkt vaak alleen maar kramp en teleurstelling in de hand. Aanvaarden dat alles hier op aarde eindig is en dat alleen God eeuwig is, werkt bevrijdend. Het helpt me om dankbaar los te laten en vol verwachting uit te zien naar waar en hoe God onder nieuwe generaties werkt en spreekt. Het is alsof hier de eerste les uit mijn jeugd op een nieuwe manier terugkeert: het gaat wel over ons, maar het draait niet om ons. God heeft heel zijn schepping op het oog.
In dat altijd weer aangevochten maar ook inspirerende geloof werk ik, samen met mijn collega’s Sophie en Christien, met veel plezier als predikant van de Protestantse Gemeente te Doorn.